"AYDINLANMA"
EMRE KONGAR
Kim Ölümden Korkmaz?
Ölüm, yaşamın en değişmez gerçeğidir…
Herkes er veya geç öleceğini bilir…
Kimi insan ölümden korkar…
Kimi korkmaz…
Kimi onu vakur bir biçimde karşılar…
Kimi zavallılaşır, ölmeden ölür.
***
Eğer hayal kurmayı biliyorsan…
Eğer kurduğun hayalleri gerçekleştirmek için plan yapabiliyorsan…
Eğer planlarını uygulayabilecek iraden varsa…
Eğer ideallerini dünya nimetlerine, paraya pula, yüz binlerce dolara tercih edebilmişsen…
Eğer dünyanın ve ülkenin saygısını kazanmışsan…
Eğer ulusal ve evrensel bütün ödüllere layık görülmüşsen…
Eğer kendini insanlığın ve toplumun uzun dönemli gelişmesine adamışsan…
Eğer toplumda ezilenlere, dışlananlara özel olarak hizmet sağlamaya yönelmişsen…
Eğer toplumdan dışlanan hastalıkları rutin tedavi hizmetleri arasına sokarak normalleştirebilmişsen…
Eğer toplumdan dışlanan hastaları yeniden insan haklarına, hasta haklarına, insanca ve saygın muameleye kavuşturabilmişsen…
Eğer kadınları, kızları erkek egemen feodal toplumun boyunduruğundan kurtaracak olan eğitime ağırlık vermişsen…
Eğer kendinden sonra gelecek kuşaklara bile hizmet edecek kurumlar kurmuşsan…
***
Eğer kendini demokrasinin ve insan haklarının geliştirilmesine adamışsan...
Eğer “Ne şeriat ve darbe” demişsen...
***
Eğer binlerce öğrenci, asistan, meslektaş yetiştirebilmişsen…
Eğer önleri kapalı on binlerce umutsuz gence yepyeni ufuklar açabilmişsen…
Eğer sağlık ve eğitim alanlarındaki devrimci atılımlar için toplumu harekete geçirebilmişsen…
Eğer fon ve kaynak bulabilmiş, para ve insan gücü seferber edebilmişsen…
Eğer sivil toplum örgütleri kurup, ideallerini topluma mal edebilmişsen…
***
Eğer sana yapılan bütün haksızlıklara, atılan bütün iftiralara sırtını dönebilmişsen…
Eğer enerjini, aklını, zamanını, yapılan saldırılara yanıt vermeye değil, ideallerinin olumlu atılımlarını gerçekleştirmeye yoğunlaştırabilmişsen…
Eğer evin basıldığında asaletini koruyabilmişsen…
Eğer haksız yere itham edildiğinde karşı saldırıya tenezzül etmemişsen…
Eğer devlet ve medya tarafından yargısız infaza uğratıldığında savunma yapmak yerine, “İşlerimi bitirmek için daha yaşamam lazım” diyebilmiş, projelerini gerçekleştirmeye devam etmişsen…
Eğer en umutsuz zamanlarda insanlara umut aşılayabilmişsen…
Eğer bu yozlaşan toplumda, gençler için bir örnek, bir model olabilmişsen…
Eğer hastalandığında, sağlık mücadeleni de “örnek bir hasta” olarak yapabilmişsen…
Eğer son sözlerin olarak “Randevularımı yerine getirdim, görevlerimi yaptım” diyebilmişsen…
***
İşte o zaman ölümden korkmazsın!
Işıklar içinde yat Türkan Saylan!
ekongar@cumhuriyet.com.tr
www.kongar.org
EMRE KONGAR
Kim Ölümden Korkmaz?
Ölüm, yaşamın en değişmez gerçeğidir…
Herkes er veya geç öleceğini bilir…
Kimi insan ölümden korkar…
Kimi korkmaz…
Kimi onu vakur bir biçimde karşılar…
Kimi zavallılaşır, ölmeden ölür.
***
Eğer hayal kurmayı biliyorsan…
Eğer kurduğun hayalleri gerçekleştirmek için plan yapabiliyorsan…
Eğer planlarını uygulayabilecek iraden varsa…
Eğer ideallerini dünya nimetlerine, paraya pula, yüz binlerce dolara tercih edebilmişsen…
Eğer dünyanın ve ülkenin saygısını kazanmışsan…
Eğer ulusal ve evrensel bütün ödüllere layık görülmüşsen…
Eğer kendini insanlığın ve toplumun uzun dönemli gelişmesine adamışsan…
Eğer toplumda ezilenlere, dışlananlara özel olarak hizmet sağlamaya yönelmişsen…
Eğer toplumdan dışlanan hastalıkları rutin tedavi hizmetleri arasına sokarak normalleştirebilmişsen…
Eğer toplumdan dışlanan hastaları yeniden insan haklarına, hasta haklarına, insanca ve saygın muameleye kavuşturabilmişsen…
Eğer kadınları, kızları erkek egemen feodal toplumun boyunduruğundan kurtaracak olan eğitime ağırlık vermişsen…
Eğer kendinden sonra gelecek kuşaklara bile hizmet edecek kurumlar kurmuşsan…
***
Eğer kendini demokrasinin ve insan haklarının geliştirilmesine adamışsan...
Eğer “Ne şeriat ve darbe” demişsen...
***
Eğer binlerce öğrenci, asistan, meslektaş yetiştirebilmişsen…
Eğer önleri kapalı on binlerce umutsuz gence yepyeni ufuklar açabilmişsen…
Eğer sağlık ve eğitim alanlarındaki devrimci atılımlar için toplumu harekete geçirebilmişsen…
Eğer fon ve kaynak bulabilmiş, para ve insan gücü seferber edebilmişsen…
Eğer sivil toplum örgütleri kurup, ideallerini topluma mal edebilmişsen…
***
Eğer sana yapılan bütün haksızlıklara, atılan bütün iftiralara sırtını dönebilmişsen…
Eğer enerjini, aklını, zamanını, yapılan saldırılara yanıt vermeye değil, ideallerinin olumlu atılımlarını gerçekleştirmeye yoğunlaştırabilmişsen…
Eğer evin basıldığında asaletini koruyabilmişsen…
Eğer haksız yere itham edildiğinde karşı saldırıya tenezzül etmemişsen…
Eğer devlet ve medya tarafından yargısız infaza uğratıldığında savunma yapmak yerine, “İşlerimi bitirmek için daha yaşamam lazım” diyebilmiş, projelerini gerçekleştirmeye devam etmişsen…
Eğer en umutsuz zamanlarda insanlara umut aşılayabilmişsen…
Eğer bu yozlaşan toplumda, gençler için bir örnek, bir model olabilmişsen…
Eğer hastalandığında, sağlık mücadeleni de “örnek bir hasta” olarak yapabilmişsen…
Eğer son sözlerin olarak “Randevularımı yerine getirdim, görevlerimi yaptım” diyebilmişsen…
***
İşte o zaman ölümden korkmazsın!
Işıklar içinde yat Türkan Saylan!
ekongar@cumhuriyet.com.tr
www.kongar.org
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder