| Cumhuriyet 10.09.2011 |
Milli İstihbarat Teşkilatı’na ilişkin yasa da Genelkurmay İstihbarat Başkanı’nı, Milli İstihbarat Koordinasyon Kurulu üyeleri arasında sayıyor. Yani, istihbarat toplamak, gerektiğinde “karşı istihbarat” yöntemlerine başvurmak Genelkurmay İstihbarat Başkanlığı’nın yasal görevleri arasında... Türkiye’de adına “örtülü” de dense bir savaş var mı? Var. Türk Silahlı Kuvvetleri, Türkiye’nin bir bölgesinde bölücü ve ırkçı bir şiddet örgütü ile savaşıyor ve bu örgüt Türkiye’nin sınır komşularından yardım, destek alıyor. Ne yapmış Genelkurmay? Bir andıç çıkarmış ve Genelkurmay İstihbarat Başkanlığı da çoğunluğu savaştığı şiddet örgütü ile bağlantısı olduğuna inandığı bilgisunar sitelerini (amedchat, apocu, beritan, bijinewroz, firatnews, gelaciwanen, kurdishinfo gibi) izlemiş. Bu andıçla başka bir istihbarat çalışması yapılmış mı? Yapılmış. Din adına insanları domuz bağıyla boğup evlerin bahçesine ya da bodrumuna gömen gerici-bölücü örgütlerin varlığı henüz belleklerden silinmemişken ve de Anayasa Mahkemesi, ülkeyi yöneten AKP’nin “laiklik karşıtı eylemlere odak olmaktan, Hazine yardımının yarısının kesilmesine” karar vermesine yol açan bir süreçte, “irticai”olduğuna inandığı bilgisunar sitelerini de tek tek izlemeye almış. Ayrıca Genelkurmay İstihbarat Başkanlığı, her iki savaş ve tehlikeye karşı (bölücülük ve irtica) istihbarat ağını genişletmek üzere kendisi de bilgisunar siteleri oluşturmuş. Çünkü Genelkurmay’a göre, bu yasal bir görev... Şimdi deniyor ki: - Bu bir görev değil, suçtur. Niye? Çünkü rejim değişti! Hani Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç, “Biz ne tatlılar yiyoruz Ankara’da, ne bayramlar kutluyoruz. Ah güzel kardeşlerim. Sabır. Sabra zafer. Sabreden başarıya ulaşacak inşallah” diyor ya. İşte o başarıldı. Andıç davasının arkasındaki siyasi anlam işte budur. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder